Seyyid Muhammed Saki Elhüseyni hazretleri naklediyor:
Gavs Seyyid Abdülhakim hazretleri ilim tahsil ederken şöyle güzel bir olay olmuş.
Bir gün Hazret (k.s) bir kış günü camiye gitmiş, Gavs hazretleri de peşinden gitmiş. Gavs hazretleri, karda giderken, Hazret’in daha önce bastığı izlerine basarak camiye gitmiş. İçinden de,
“İnşallah ben Hazret’in izinden gideceğim, dünyada izinden gideyim, belki Allah Teâlâ âhirette de izinden ayırmaz bizi” diye düşünmüş.
Bunun için tefekkür çok önemli, akıl çok önemli. İnsan bazan bir anlık bir hareketle, davranışla, düşünceyle çok şeyler kazanabiliyor. Mâneviyat yolunda az bir tefekkürle çok şey kazanabiliriz.
Bu şekilde Hazret’le Gavs hazretleri camiye girip camide sünnetlerini kılmışlar. O arada caminin hocası da gelmiş. Camide iki kişi görünce şaşırmış ve Hazret’e, “Kurban, siz içeride iki kişisiniz, dışarıda ise bir ayak izi var, bu nasıl oluyor?” diye sormuş, Hazret de, “Evet, biz iki insanız, ama yolumuz birdir” buyurmuş.
Görüldüğü gibi bu büyük insanlar daha küçük iken yollarını tam seçmişler, gidecekleri izi iyi belirlemişler ve o yolda gitmeye gayret etmişler.
Kaynak: Hayat Dengemiz
